بازسازی چهره امپراتور چین با استفاده از دیانای باستانی
تاریخ انتشار: ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۲۹۷۲۴
به گزارش خبرآنلاین، امپراتور «وو» از ۵۶۰ تا ۵۸۰ میلادی به عنوان بخشی از سلسله ژو شمالی بر چین حکومت کرد. او به خاطر متحد کردن بخش شمالی چین باستان در دورهای به شدت آشفته و پر هرج و مرج، مشهور است.
بر اساس گزارش یورونیوز، باستانشناسان در سال ۱۹۹۶ آرامگاه او را در شمال غرب چین کشف کردند. محققان در مطالعهای که روز پنجشنبه در مجله «کارنت بیولوژی» منتشر شد، مواد ژنتیکی به دست آمده از بقایای او، از جمله یک جمجمه تقریباً کامل را تجزیه و تحلیل کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این امپراتور به گروه کوچنشین کمترشناختهشدهای به نام شیانبی تعلق داشت که در منطقهای زندگی میکردند که امروزه شامل مغولستان و شمال و شمال شرق چین میشود. تجزیه و تحلیل ژنوم توالییافته از دیانای نشان داد که وو دارای چشمان قهوهای، موهای سیاه و پوستی با رنگ نسبتا تیره بوده است.
شائوکینگ ون، همکار نویسنده این مطالعه و استاد دانشکده فودان در شانگهای گفت: «برخی از محققان معتقد بودند که گروه کوچنشین شیانبی ظاهری عجیب و غریب مانند ریش پرپشت، بینی بلند و موهای زرد داشتهاند. اما تجزیه و تحلیل ما نشان میدهد که امپراتور وو دارای ویژگیهای چهره آسیای شرقی یا شمال شرقی بوده است.»
نویسندگان این مطالعه ابراز امیدواری کردهاند که دیانای باستانی بتواند علت مرگ وو را روشن کند. طبق این مطالعه، امپراتور در ۳۶ سالگی به طور ناگهانی درگذشته است. توضیحاتی که در متون تاریخی برای مرگ او ارائه شده است شامل بیماری و مسمومیت عمدی میشود.
با این حال، تیم تحقیق نتوانست شواهد قاطعی برای علت مرگ او پیدا کند. با این وجود، محققان میگویند یک استعداد ژنتیکی برای سکته مغزی را کشف کردهاند که میتواند برخی از علائمی را که مورخان به وو نسبت دادهاند از جمله افتادگی پلک، نابینایی و اختلال در راه رفتن، توضیح دهد.
باستانشناسان به طور فزایندهای از تکنیکهای دیانای باستانی برای به دست آوردن اطلاعات از استخوانها، دندانها، اشیاء باستانی و خاک غارها استفاده میکنند.
بازسازی صورت وو چطور پیش رفت؟این تیم با استفاده از اطلاعات ژنتیکی به دست آمده از بقایا، از جمله جمجمه وو، سعی کردهاند تصویری از ظاهر احتمالی او بسازند و با بازسازی سهبعدی صورت، جان تازهای به چهره این شخصیت کمترشناختهشده بدهند.
توبیاس هولتون، مدرس شناسایی جمجمه و تصویربرداری پزشکی قانونی در دانشگاه داندی که روی بازسازی صورت شخصیتهای تاریخی کار کرده است، گفت: «این مطالعه … با ارائه یک تقریب متقاعدکننده و واقعگرایانه از چهره، بینشهای جالبی در مورد شخصیت تاریخی امپراتور وو ارائه میدهد.»
هولتون گفت: «جزئیات رنگ (پوست، مو و چشم) را به طور قابل توجهی تنها از بقایای اسکلتی نمیتوان پیشبینی کرد و این موضوع تحلیل ژنتیکی را به ابزاری ارزشمند تبدیل میکند.»
با این حال، به گفته هولتون، این مطالعه جزئیات کافی در مورد سایر متغیرهای مورفولوژیکی مانند ضخامت پوست، عضلات و چربی که استخوانهای صورت را میپوشانند، قرارگیری و برآمدگی کره چشم، شکل ابرو، پهنای بینی و ارتفاع لب را ارائه نداده است. این در حالی است که این متغیرها میتوانند در بازسازی صورت کمک کنند.
جونگ هونگوون، استادیار دانشکده علوم زیستی دانشگاه ملی سئول، میگوید جالبتر از ظاهر امپراتور، تبار شیانبی اوست. جونگ بخشی از این تحقیق جدید نبوده، اما مردم شیونگنو، امپراتوری کوچنشین دیگری که چین را به ساختن دیوار بزرگ واداشته بود را مطالعه کرده است.
تجزیه و تحلیل ژنتیکی نشان داد که امپراتور وو با چینیهای «هان»، گروه قومی غالب چین در حال حاضر، ازدواج کرده بود.
جونگ همچنین گفت: «من فکر میکنم مهمتر از اینکه خود او را بشناسیم، درک گروه نخبگانی است که او به آن تعلق داشت، که از ادغام شیانبی و گروههای نخبگان محلی هان به وجود آمد. این گروه به ندرت از نظر ژنتیکی مورد مطالعه قرار گرفتهاند و این مطالعه یکی از اولین موارد در این زمینه است.»
جونگ، شیانبی و شیونگنو را با قبایل ژرمنی مانند فرانکها و گوتها مقایسه کرد که در زمان فروپاشی امپراتوری روم، بخشهایی از آن را اشغال کردند.
۵۸۵۸
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1889226منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: تاریخ جهان باستان شناسی دی ان ای سلول ژنتیک چین تجزیه و تحلیل دی ان ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۲۹۷۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تهدیدی برای شهر باستانی جیرفت
آغاز ساخت یک شهرک جدید در جیرفت و در عرصۀ شهر باستانی معروف به «دقیانوس»، این محوطه تاریخی را در تهدید قرار داده است.
به گزارش ایسنا، جمعی از فعالان و دوستداران میراث فرهنگی اطلاع دادند: فاز نخست تسطیح اراضی برای احداث «شهر نوین جیرفت» به مساحت ۲۱۶ هکتار چند روزی است در غرب مجموعه باستانی «دقیانوس» شروع شده است. این شهرکسازی درست در میان آثار و بقایای بهجامانده از شهر کهن جیرفت قرار میگیرد. در حالی که عرصه و حریم محوطۀ شهر دقیانوس هنوز تدقیق نشده است، اما شواهد سطحی نشان میدهد که شهر نوین جیرفت در این عرصه قرار میگیرد. بر اساس تصاویر هوایی مشخص است که گورستان در جنوب شهر نوین و بخشی از سامانه آبرسانی و قناتهای کهن متصل به دقیانوس درست در غرب و میانۀ محل شهر نوین قرار دارند. همچنین تپههای شمال غربی که مملو از قطعات سفال، تکههای آجر و بقایای معماری است در شمال شهر نوین قرار میگیرد.
به گمان باستانشناسان، بیشک راه ارتباطی شهر نوین از کوچه پسکوچههای «کهورویه» نخواهد گذشت، بلکه در آینده محوطۀ ارزشمند «قمادین» برای ایجاد پل و اتوبان ارتباطی بین شهر امروزی جیرفت و شهر نوین تسطیح خواهد شد و از بین خواهد رفت.
قمادین همان شهری است که مارکوپولو آن را کَمادی نامیده و نوشته است که کمادی پیش از این شهری بزرگ و پرشکوه بوده، ولی اکنون (سدۀ ۷ قمری / ۱۳ میلادی) کوچک و کماهمیت شده است، زیرا مغولان چند بار آن را ویران ساختهاند. کمادی در سدۀ ۱۳ قمری / ۱۹ میلادی در شمال جیرفت شناسایی شد. مردم بومی ویرانههای آن را شهر دقیانوس مینامند (گابریل، ۱۲۹؛ سایکس، ۲۶۷). برخی همین شهر دقیانوس را شهر جیرفت کهن دانستهاند (دایرهالمعارف بزرگ اسلامی). از قمادین به عنوان خزانۀ نفایس چین و ختا، هندوستان، حبشه، زنگبار، روم، مصر، ارمنستان، آذربایجان، ماوراءالنهر، خراسان، فارس و عراق یاد شده است.
فعالان میراث فرهنگی میگویند: بخشی از عرصه و حریم این مجموعه باستانی ارزشمند نیز کمتر از دو دهه پیش به صورت قطعات یک هکتاری به گروهی از بازنشستههای کشوری واگذار شده است. این بخش که بیش از ۷۰ هکتار وسعت دارد مشخص نیست طی چه سازوکار و با استناد به کدام قانون و کدام استعلام از میراث فرهنگی واگذار شده است و چه سرنوشتی پیدا خواهد کرد؟
اکنون این پرسشها از سوی جمعی از باستانشناسان و فعالان میراث فرهنگی مطرح شده است که آیا این طرح، ملاحظات مربوط به «ارزیابی تأثیرات اجتماعی و فرهنگی» (اتاف) را در نظر گرفته است؟ همچنین، شورای عالی شهرسازی و معماری ایران در جلسه ۲۰ آذر ۱۴۰۲ مصوب کرده بود که برای «الحاق ۲۹۹ هکتار اراضی به محدوده شهر جیرفت در راستای طرح نهضت ملی مسکن» ضرورتاً باید «ملاحظات مربوط به حریم منظر اثر ثبتی در محدوده الحاقی با هماهنگی اداره کل میراث فرهنگی استان در طرح اعمال شود.» آیا وزارت میراث فرهنگی به این موضوع رسیدگی کرده است؟ آیا توسعه جیرفت با نابودی ارزشها و داراییهای تاریخی و فرهنگی آن دنبال خواهد شد یا میراث و ارزشهای فرهنگی برای نسلهای آینده حفظ خواهند شد؟
بقایای شهر دقیانوسجیرفت از کهنترین تمدنهای بشری است و حدود پنجهزار سال قدمت دارد و الواح خطی یافتهشده از آن نشاندهنده یکی از نخستین خطهای اختراعشده توسط بشر معرفی شده است. این محوطه باستانی پیش از این، با غارت گستردهای مواجه شده بود؛ اوایل دهه ۸۰ که «هلیلرود» در جنوب استان کرمان، طغیان کرد و گورهای باستانی و اشیاء دفنشده در آن آشکار شد و مردم با بیل و کلنگ راهی این منطقه شدند، آن زمان جیرفت را پنیری سوئیسی توصیف میکردند که حفاران آن را برای یافتن اشیاء تاریخی سوراخ سوراخ کرده بودند.
تصویر ماهوارهای بخشی از بقایای شهر کهن جیرفت بقایای شهر کهن جیرفتانتهای پیام